zondag 15 februari 2009

't begin, bestaat dat?

'k Moet beginnen bij 't begin. Als ge niet begint bij 't begin, dan ... dan... dan is 't einde zoek. Weg. Dus ge kunt maar beter beginnen waar 't begonnen is. Bij 't begin. Zo ge wil.

----

Soms heb ik 't gevoel dat ik niet besta. Op sommige momenten denk ik echt, ik leef in een luchtbel. Niemand ziet mij. 't Leven passeert mij gelijk ik een film aan 't kijken ben. Maar dan in 3D en heel dicht. Dat overkomt mij soms. Ik sta daar dan. Of ik zit. Dat hangt ervan af. En ik sta daar. En ik denk: 'nu observeer ik gewoon. Ik kijk en ik kan hier vanalles staan doen. Niemand ziet mij'. En dan kan ik bijvoorbeeld ineens beginnen lachen. Of dansen. Of uitbreken in een kolèrige woede. En niemand kijkt. Want ik ben er niet.
Dat overkomt mij meestal onder tl-lampen. In de schemer. Dat licht. Dat heeft dat effect. Op mij. Dat ge mij niet ziet dan.
Da's raar hé?