Vampierenbal (2)

Toen ik gisteren op de trappen van de aula wachtte op een vriendin om samen iets te gaan eten, gebeurde er iets vreemds. Achter mij kwamen plotseling twee mannen tevoorschijn. Op zich niets speciaals. Er waren er zo al verschillende voorbijgelopen. Maar een van die mannen had iets duivels in zich. Niet enkel de schrammen op zijn gezicht schenen een donkere levensstijl te verraden. Hij keek me ook met een blik aan die iets zei in de trant van "kijk maar uit, of ik krijg je nog te pakken". Om die blik kracht bij te zetten, keek hij vanuit zijn ooghoeken in het passeren nog eens naar mij. En toen hij later de straat overstak, nog eens. Ik zat niet helemaal op mijn gemak. Dat vampierachtige wezen glipte samen met de andere man een beenhouwerij binnen. Ik zat op mijn hoede. Wachtend op de vriendin die snel zou komen en hopend dat die mannen niet zo snel weer zouden passeren. Intussen passeerde er veel volk voorbij de beenhouwerij. Voordat die mannen er binnengingen, leek die slagerij een gewone winkel, zonder veel bekijks. Maar vanaf het moment dat die mannen - vampieren in mijn ogen - binnen waren, stond er enorm veel volk naar binnen te kijken. Wellicht was er een heel schouwspel te zien van mannen die bloed zogen uit de verschillende varkens die er omhoog hingen. Of die zich als zombies op de verse kadavers gooiden. Gelukkig kwam m'n vriendin snel van haar werk en konden we ontkomen. We gingen eten en daarna ging ik nog naar een feestje. Op dat feestje zat ik te babbelen waarop mijn gesprekspartner ineens opmerkte dat mijn adem naar look ruikte. Misschien was het daarom dat die vampier me argwanend bekeek... .