Allo allo métro

Voor de eerste keer in mijn leven neem ik de metro in België. In andere landen - Frankrijk, Engeland- heb ik dat wel al gedaan. En ik maakte er ook geen probleem van. Maar in Brussel... . Spannende dag dus. Gelukkig was er een lieve mevrouw die me begeleidde tot aan de metro en me zelfs uitlegde aan welke kiosk of aan welke automaat ik kaartjes kon kopen en waar ik ze moest ontwaarden. De goede raad dat je moet opletten dat je het niet vergeet gaf ze er op de koop toe gratis bij. Lieve mensen in de wereld. Dat doet altijd deugd. En daarna viel de metro zelfs nog beter mee. Ik kwam er begot twee bekende mensen tegen. Eentje in het heengaan en eentje in het teruggaan. Zo moest ik mijn tijd niet alleen staan verdoen onder de grond. Want wie is er nu graag alleen, onder de grond, op Valentijn?