woensdag 6 februari 2008

De kooi van Faraday

Tijdens een onweer flitsen verschillende gedachten door je hoofd. Zeker wanneer de bliksem de volledige lucht verlicht en je drie, vier verschillende bliksemschichten na elkaar ziet verschijnen. Nog meer als je net op dat moment met de auto aan het rijden bent in een zo goed als onbewoond gebied, enkel omgeven door velden. Dan begin je te denken: Aaargh, ik ben hier het hoogste punt in de omgeving (tenzij misschien die verlichtingspalen). En aaargh, wat doe ik als de bliksem inslaat in mijn auto? Soms ben ik namelijk nogal een panikeur. En ik heb veel te veel verbeelding. Gelukkig onthield ik nog een beetje uit mijn middelbareschooltijd. De kooi van Faraday. Hetgeen ín een metalen kooi zit en waar elektriciteit op zit, dat zit veilig. Goed. Dus als de bliksem inslaat in mijn auto, is er geen probleem. Voorlopig toch niet. Maar wat moet je nu weer doen als je wil uitstappen? Kiezen om geëlektocuteerd te worden of toch maar gewoon liever van honger en dorst sterven in de auto? - Enige dramatiek is mij ook niet vreemd - Opnieuw, gelukkig herinner ik me ook nog uit verschillende populair-wetenschappelijke programma's en lessen fysica (vermoed ik) dat je wel nog uit de auto kan geraken als je je kan aarden. Ik moet dus tegen een boom kunnen rijden. Liefst wel met de zijkant, niet met de voorkant, want dan kan de elektriciteit niet weg. Oké. Genoeg bomen aan de zijkant. Dat is ook al in orde. Misschien kan de bliksem wel gewoon meteen in de bomen inslaan? En dan heb ik geen aarding nodig. Ik moet alleen zelf niet zien te ontaarden.

1 opmerking:

Anoniem zei

"tijdens een onweer flitsen allerlei gedachten" ... mooi :-)