Het leven van een artiest bestaat uit wachten, zoveel is duidelijk. Als figurant moet je daarentegen nóg meer wachten. Om 18.30 afspraak aan de Vooruit, eventjes onze 'choreografie' oefenen en dan is het wachten geblazen. Pas om 21u30 worden de 25 figuranten gevraagd om de scène te betreden. De figuranten moeten opkomen, een stoel innemen, gaan zitten en kijken naar een lege muur, een beetje ... wachten uiteraard en dan druppelgewijs - in een bepaald ritme, niet te snel, niet te traag - opnieuw afgaan. Wel mogen we mee applaus gaan halen, samen met Dirk Roofthooft, een Mongoolse zangeres en de andere acteurs.
Eerlijk gezegd doet het toch een beetje vreemd. Als figurant weet je niet wat voor beeld je eigenlijk aan het maken bent, wat het doet in die voorstelling en wat dat juist betekent voor de toeschouwers. Jammer dat we het stuk zelf niet konden volgen. Maar toch een ervaring en een gratis ticket rijker.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
En een boeiend gesprek met een lieve jongen, dat heeft deze avond toch ook opgeleverd? Laten we de lieve jongen niet vergeten :-).
Een reactie posten